NARRAR A ADOLESCENCIA, MÉRCORES DÍA 7 DE OUTUBRO

NARRAR A ADOLESCENCIA a partir da novela Anxos en tempos de chuvia de Miguel Vázquez Freire ou a arte de inculcar valores e responsabilidades a través da literatura.



O descubrimento dun mesmo
Adeus ao reino máxico da infancia
O tránsito cara ao mundo das responsabilidades dos adultos
Adolescencias dolorosas
A vivencia do amor, da morte, das inxustizas


ENCONTRO próximo mércores 7 de outubro de 2009 de 17 a 19 horas na sede do Consello da Cultura Galega (praza do Obradoiro)

CRÓNICA DA XORNADA "POR MARES DE TINTA E CANTOS DE SEREA"

CRÓNICA "POR MARES DE TINTA E CANTOS DE SEREA"
Uns cantos chegamos cedo a Baiona para facer un percorrido histórico pola vila. Alí guiounos Carlos Sastre, coordinador nacional de Amigos del Románico, quen unha vez máis fixo gala da súa erudición, paixón e frescura por este período histórico que tan fermosos froitos deixou na nosa xeografía.
Coa iconografía da pedra gravada nas nosas retinas, achegámonos ao peirao onde estaba a goleta Nauja. Xabier P. Docampo e Xosé Cobas estábannos esperando, tan guiadiños eles, como dixo Xabier, no pantalán, á mesma beira do Nauja, co sorriso pillabán debuxado na facer.
-A ver que sae desta. Dei talleres en milleiros de sitios, pero nunha goleta é a primeira vez -dixo Docampo coa súa voz áspera e fonda, suxestiva, fermosa.
A voz de quen leva na alma a terra galega; a voz da tenrura, da boa xente que é Docampo. A voz que transmite a paixón que o habita: a de lector compulsivo, voraz que necesita a lectura como supervivencia, a de escritor entregado a unha causa: salvar o galego, salvar os rapaces da perda da identidade, crear unha literatura con alento galego, consolidala, visibilizala. Subimos á goleta.
-Vai un día de herba seca, abofé -dixo Docampo.
A pesar diso, a pesar da calor abafante dun día sen vento no mar calmo da baía de Baiona, ese abeiro íntimo protexido do mar aberto polo espiñazo que son as Cíes, a suor a escorregarlle polas fazulas, os nosos convidados entregáronse por completo a nós. Dérono todo. Primeiro foi Xosé Lois Vilar. un dos maiores promotores do Instituto de Estudos Miñoranos. Xosé Lois Vilar falounos de talasonimia ou a beleza de nomear as nosas pedras, eses fondos mariños tan descoñecidos para os de terra adentro, mapas de nomes transparentes para os que viven do mar. "Olga, laxe, badía, todo no mar está categorizado, os nomes proceden da forma, da virulencia do mar, do chan furado, da necesidade de e guiar na néboa, o mar que leva os nomes dos mariñeiros que o habitan, o Maberes, o Judas... Falounos tamén dos barcos que afundiron na baia... En fin, da necesidade que sentimos dde nomear as cousas para que existan, deses gañegos que fan da palabra "a casa do ser", como dixo Heidegger, para que a palabra non morra nunca.
Logo interviñeron Xabier Docampo e Xosé Cobas. regalándonos as súas palabras e as súas imaxes asemade, con paixón, con humor, con xenerosidade. A paixón de ter emprendido a viaxe cara ás illas, como diría o poeta grego Cavafis, nas viaxes o que importa é quen comparte connosco ese anaco de etmpo que nos foi dado antes de que o reloxo das nosas vidas se pare definitivamente. Nós iamos ben acompañados. Mentres Xosé Cobas pintaba con cores as palabras do mestre da Terra Chá, fluían de seu: "Había unha vez unha princesa que se chamaba Ildara, a dos cabelos de serpes...". Xosé Cobas tecía con cores a imaxe da fermosa princesa Ildara.
A tarde foi devalando devagar e sorprendeunos a tardiña fondeados nas Cíes, coa promesa das illas chamando por nós. Baixamos a terra firme e cada un foi poñendo en papel as súas reflexións que logo lle entregou aos dos mestres como lembranza e aprendizaxe da xornada.
Nesta viaxe os viaxeiros gañamos a partida ao sol ao que vimos morrer un día máis xa cando estabamos tocando porto de regreso outra volta a Baiona.
O noso fotógrafo -ilustrador gráfico das propostas do club- DANIEL DÍAZ, deixou coa súa man de artista os recordos en imaxes.
Un pracer tervos coñecido un pouco máis, Carlos, Xosé Lois, Xabier, Xosé, graciñas tamén Dani e graciñas a todas vós e todos vós por ter vindo con Gálix Tendendo Redes nesta viaxe polos mares de tinta.
graciñas e mil primaveras máis para a lingua galega!

POR MARES DE TINTA E CANTOS DE SEREAS

XORNADA LITERARIA “POR MARES DE TINTA E CANTOS DE SEREA”

ORGANIZA: CLUB DE LECTURA GÁLIX TENDENDO REDES

COORDINACIÓN: Ánxela Gracián

O club de lectura “Gálix Tendendo Redes”, coordinado por Ánxela Gracián, escritora e vicepresidenta da Asociación Galega do Libro Infantil e Xuvenil, Gálix, realizará mañá, sábado 26 de setembro en Baiona, unha nova xornada literaria que, nesta ocasión, leva por título “Por mares de tinta e cantos de sereas”.
Nesta nova edición o club de lectura “Gálix Tendendo Redes”, coma en anteriores edicións, “tende redes” a outras asociacións sen ánimo de lucro, para abordar o pracer de ler dende varios planos, soportes, perspectivas, incluíndo propostas transversais con outras disciplinas. Nesta ocasión, dende a literatura intentamos “tender redes” cara ao ambiente, a historia e a etnografía unindo os nosos esforzos coa Coordinadora Mediombiental de Estudos Mariños, Cenma, encargada de xestionar a goleta Nauja e co Instituto de Estudos Miñoranos. O "NAUJA" é un barco de madeira, aparellado con dous paus que posúe unha ampla e despexada cuberta, o que lle confire ao barco un alto nivel de seguranza para os navegantes sen deixar de ser un barco que mantén ese espírito que desprenden os barcos antigos das mellores novelas de viaxes.
O Nauja pasou a ser xestionado pola Coordinadora para o Estudio de Mamíferos Mariños, organización de ámbito galego e fundadora da SEC, para desenvolver as actividades marítimas na costa galega, de carácter ambiental e de investigación no mar, especialmente centrado no mundo dos cetáceos, pero sen deixar de tratar outros eidos como poida ser a bioloxía, a ecoloxía, a oceanografía, a pesca, a etnografía e outras materias que incidan sobre o mar.

Gálix Tendendo Redes tamén “lanza redes” á historia e a etnografía, a través da colaboración co Instituto de Estudos Miñoranos.
Para a edición da xornada de mañá Gálix Tendendo Redes contou tamén co apoio de Edicións Xerais de Galicia.
A xornada POR MARES DE TINTA E CANTOS DE SEREAS consistirá nunha navegación literaria e física na procura de todas as Ítacas. Ao longo da travesía tornarémonos, da man dos nosos amigos Xabier P. Docampo e Xosé Cobas, ricos en coñecementos e experiencias e aprendemos o que significan todas as viaxes.




Tomando como referencia a lectura compartida do suxestivo Libro das viaxes imaxinarias, escrito por Xabier P. Docampo, ilustrado por Xosé Cobas e editado por Edicións Xerais de Galicia, ampliaremos os nosos coñecementos do xénero da crónica de viaxes literarias, utilizando como recurso os apuntes dun caderno de viaxes imaxinario, no cal a voz e a mirada sensible do Viaxeiro, o alter ego sentimental de Xabier P. Docampo, nos fala dos, ilusións, soidades, encontros, desencontros, espectativas, descubertas, medos cuxo resultado é este fermoso caderno de bitácora para buscadores de illas paraíso. E a través da imaxe Xosé Cobas dará cor ás emocións deste viaxeiro sentimental, empregando leves pinceladas de cor que deixan nas páxinas pegadas emotivas: o vermello do sangue derramado e da paixón con que un se entrega á vida; o branco, da liberdade desexada; o verde, da esperanza de todo imposible regreso; o azul, de todos os ceos; o negro, dos pesadelos e da boca seca; os tons ocres, da terra pisada, esa pel de almanaque.
A actividade comezará cun encontro de todos os asistentes na vila de Baiona, na cafetería Monterrei (Rúa Ramón y Cajal, 5. Teléfono: 986 35 54 90) entre as 10 e 10.30 da mañá. Logo realizaremos unha visita guiada á Colexiata de Baiona e un pequeno percorrido polo casco antigo de Baiona a cargo de Xosé Lois Vilar do Instituo de Estudos Miñoranos. Ás doce da mañá, embarcaremos no Real Club Náutico de Baiona a bordo da goleta Nauja e faremos un percorrido dende a baía de Baiona ata as Illas Cíes. Xa fondeados na baía das Cíes, nese abeiro íntimo que son todas as illas, Xabier P. Docampo e Xosé Cobas impartirán un obradoiro literario artístico a catro mans no que nos introduciremos de cheo na narrativa de tradición oral e na narrativa de viaxes co desexo de que a palabra que se transmitiu de xeración en xeración dende a noite dos tempos non morra nunca. Teremos un tempo para escribir. E antes das despedidas e de embarcar de novo na goleta Nauja para o seu regreso a Baion, espéranos unha sorpresa, esa sorpresa reservada en todas as viaxes antes
ORGANIZA:


COLABORAN:

CENMA, COORDINADORA AMBIENTAL CONSERVACIÓN DE CETÁCEOS MARIÑOS
IEM, INSTITUTO DE ESTUDOS MIÑORANOS
EDICIÓNS XERAIS DE GALICIA

POR MARES DE TINTA E CANTOS DE SEREA

POR MARES DE TINTA E CANTOS DE SEREAS

XORNADA LITERARIA ORGANIZADA POLO CLUB DE LECTURA “GÁLIX “TENDENDO REDES”
Sábado día 26 de setembro de 2009



Navegamos POR MARES DE TINTA E CANTOS DE SEREAS
na procura de todas as Ítacas. Ao longo da travesía tornarémonos, da man dos nosos amigos Xabier P. Docampo e Xosé Cobas, ricos en coñecementos e experiencias e aprendemos o que significan todas as viaxes.




Tomamos como referencia a lectura compartida do suxestivo Libro das viaxes imaxinarias, escrito por Xabier P. Docampo, ilustrado por Xosé Cobas e editado por Edicións Xerais de Galicia. A obra abre novas pespectivas respecto do xénero da crónica de viaxes literarias, utilizando como recurso os apuntes dun caderno de viaxes imaxinario, no cal a voz e a mirada sensible do Viaxeiro nos fala dos, ilusións, soidades, encontros, desencontros, espectativas, descubertas, medos cuxo resultado é este fermoso caderno de bitácora para buscadores de illas paraíso.
Estes relatos, que dan forma ás emocións de todo viaxeiro sentimental, van acompañados de leves pinceladas de cor que deixan nas páxinas pegadas emotivas: o vermello do sangue derramado e da paixón con que un se entrega á vida; o branco, da liberdade desexada; o verde, da esperanza de todo imposible regreso; o azul, de todos os ceos; o negro, dos pesadelos e da boca seca; os tons ocres, da terra pisada, esa pel de almanaque.


“Todas as viaxes son un regreso. Calquera viaxeiro retorna á casa desde o momento mesmo en que puxo o pé fóra dela. Hai que volver para contar, para facer da viaxe relato. Por iso os camiños que emprende o Viaxeiro son vieiros que conducen ao coñecemento e á aprehensión da beleza, que tantas veces hai que rescatar do medio da miseria e do mal. Viaxar é ir ao encontro do que nos emociona na súa contemplación e diante do que abandonamos todo desexo de posesión, porque o gozo está en recibírmolo de xeito gratuíto.”Libro das viaxes imaxinarias. Xabier P. Docampo




PROGRAMA “POR MARES DE TINTA E CANTOS DE SEREAS”(SÁBADO DÍA 26 DE SETEMBRO)(Lugar: Baía de Baiona e arredores)

PREZO: 44 EUROS
(Inclúe viaxe en goleta, explicacións, talleres e comida picnic).

10.00-10.30. Encontro de todos os asistentes na vila de Baiona, cafetería Monterrei (Rúa Ramón y Cajal, 5. Teléfono: 986 35 54 90). Alí espérannos os amigos do Instituto de Estudos Miñoranos que nos contarán un pouco a historia do IEM.
11.00-12.00. Visita Visita guiada á Colexiata de Baiona e pequeno percorrido polo casco antigo de Baiona a cargo de Xosé Lois Vilar do Instituo de Estudos Miñoranos.
12.00. Embarco no Real Club Náutico de Baiona a bordo da goleta Nauja. (A xente que o desexe pódese incorporar tamén a esta hora).
12.00-13.00. Percorrido dende a baía de Baiona ata as Illas Cíes. Breve historia da recuperación da goleta, obxectivos, proxectos medioambientais, etc. a cargo de Xosé Lois Vilar.
13.00-14.00. Fondeados na baía das Cíes, introdución á narrativa de tradición oral e á narrativa de viaxes a cargo de Xabier P. Docampo.
14.00.15.00. Picnic. (Empanada de atún, carne e polbo. Bocatas fríos. Froita. Sobremesas doces. Bebidas. Refrescos)
15.00-16.00. Escritura, por parte dos asistentes ao club, dunha mensaxe aos rapaces e rapazas de hoxe en día na que se reflicta a necesidade de transmitir ás xeracións vindeiras a rica tradición oral.
16.00-.16.30. Café e baixada a terra e paseo (opcional).
16.30-17.30. O proceso de ilustración do libro As viaxes imaxinarias. Un traballo a catro mans a cargo do ilustrador e pintor Xosé Cobas.
17.30-18.30. Embarco de novo na goleta para o seu regreso a Baiona. Metemos as mensaxes aos rapaces e rapazas dentro dunha botella e guindámolas ao mar.

ABECEDARIO DE MARILAR por Ánxela Gracián

ABECEDARIO DAS LETRAS DE MARILAR ALEIXANDRE
por Ánxela Gracián


A de Apaixoada, de Amable ou de Áspera, depende de con quen e con que. A de Aloe vera e de Abidueira, a das cortizas brancas nas que riscar os desexos de Amor. A de Alqueidón, a patria do trasno. A de Ártico e Amazonia, lugares aos que viaxar coa palabra, pero tamén coa experiencia de quen sabe que, coma Ulises, só se chega a Ítaca se a illa existe no noso corazón.


B de Babel, pero non como castigo senón como bendición das linguas Bífidas, coma a de Basilisa, tamén con b, a princesa Batracio.



C de Cidades. Madrid, a Cidade na que naceu e da quen ten saudades, por exemplo, do Cineclube de Areneros onde viu por primeira vez “Freaks”; C de Cidades onde viviu, coma Ceuta, tamén con C, Cidade da quel lembra algunhas árbores, -sen abecedario-: o limoeiro case machadiano ou a figueira dos figos doces do mencer. C de Cidades coma Vigo a das mimosas en flor en decembro e C de Cidades coma Santiago de Compostela onde vive actualmente, e da que non ten saudades, porque non marchou, pero tampouco nos dixo se tería saudades de marchar. C de Cidades nas que nunca estivo e que coñece en soños. E C de Cidades nas que estivo brevemente, coma Donostia, Perugia ou Boston. C de Cee, patria de Toba, C de toda a Costa da Morte que tamén comeza por C. C de Catálogo, pero de velenos menores, eses que de tanto respiralos nos van dando vida aos poucos. C de A Compañía Clandestina de Contrapublicidade (Premio Álvaro Cunqueiro 1998). C de Carapuchiñas e liCántropos, que se deitan xuntos e xogan a Comerse un ao outro coma se se amasen. C de Cazador que, cando atopa Carapuchiñas e lobos abalouCados na mesma Cama, foxe para o máis esCuro do bosque só de pensar en se enfrontar a un lobo namorado.


CH de CHuva, a do monstro, con Pablo Amargo, que tira un paraugas vermello para vencer os medos. CH de CHuva, pero a outra, a que cando orballa nos empapa devagariño ata amolecernos a alma. CH de CHápiro verde, ese lagarto de dous rabos con capacidade para conxurar a maxia. CH de CHapapote, madia leva, o das praias da alma.

D de Desafío. D Darwinismo. D Decisión. D de Dente para aDentar mazás maDurecidas e peles Desaqueloutradas polo Desexo. D de Deriva. D de Derrotas e D de rotas: a da Resolution, por exemplo, polos mares da ciencia e da liberación de vellas condenas. D de Didáctica, a das ciencias, que ensina na Facultade de Ciencias da Educación de Santiago de Compostela. D de Denuncia, en Cheng-Mai (Tailandia), por exemplo, onde mercar unha rapaza de trece anos custa cen dólares, e cincuenta dólares máis se posúe esa virxindade, tan efémera nos trópicos, porque todo acontece tan rápido como o solpor e aos dezaseis xa é demasiado tarde, porque aos dezaseis, unha muller
xa non vale nada.


E de Esfinxe. E de Edipo. E de Eco, (Umberto Eco) e o outro, o que nos condena a Emitir a Eterna lEtanía librE das Elixidas. E de Edén, o paraíso onde ningunha Eva sexa responsable do pecado de Adán. E de Escaravello e de Escaravellar. De Escaravellos, cando entre semana Estudaba bioloxía e un libro de Edgar A. Poe asomaba por baixo dos grosos tratados de Zooloxía animal. E de Escaravellar, cando, no canto de apañar escaravellos, Enxerga palabras descarreiradas coas que Escaravellar nunha lingua Espúrea que nos vai murchando. E de Escribir para levarnos á Entrada de todos os mundos posibles. E de Eladio Rodríguez, o autor dese dicionario no que dormen as palabras como grandes peixes Ebrios de Engoler o oxíxeno da Escrita.


F de Fábula. F de Fascinación. F de Filosofía. F de Faxia (leteraFaxia, ou animal que se alimenta de palabras). F de Familia e de dolorosas relacións familiares, a da nai, por exemplo, lembrada nese Catálogo de velenos. F de Fouces e Fouciños de Fío Fino, cos que chapodar as inxustizas do mundo, as que se cometen contra as mulleres, as primeiras, pero tamén as outras, as da guerra, as da alienación, as da masacre e as do esquezo.


G de Gabela e de enGabelar Garabatos. G de Garabatos que fan Grilandas de palabras. Grilandas que fan poemas. Poemas que Gabean polas Gabias do planeta como aGatuñan os Gatos cando andan á xaneira: con ardentía.


H de Handicap. H de Haiku. H de Herbalúa, esa ovella que foi en Saint-Exupèry coñecemento e tenrura.


I de Intrépida. I de Incualificable. I de imaxinativa. I de Inocencia e de Infinito.

K de Kafka e de Kerouac. K de Kiergkegard e de Kaos.


L de Labirinto. L de Labios. L de látego. L de Liberdade. L de Licenzas, as poéticas e as outras. L licantropía e de Lobos nas illas. L de Loucura. L de Lingua, o galego, a Literaria porque coma todos os bechos ten a Lingua gallada.


M de Marilar. M de Muller e M de Mulleres e de Matrias. O discurso oculto do f feMinino fronte ao M de Masculino.
M de Mal, porque as Mulleres aínda non alcanzaron a igualdade, a paridade e a dignidade necesarias para un asalto á República dos Soños, esa Bastilla da Caída do Antigo Patriarcado. M de Medidas, a prol da igualdade, e non M de Muletas e falsos apoios. M de Medidas, as outras, as 90-60-90 da Moda, esa alienación. M de Top Model que xa non aspira a ser unha Máis, unha Muller normal, unha de tantas Mozas que canta en A banda sen futuro. M DE Mensaxe. M de Música “enviada ao baleiro con tinta, chuspe ou sangue, coa esperanza de que ao outro lado alguén a reciba”. M de Medusa, a de A cabeza de Medusa, a súa última obra, que nos fala da violencia sexual e das Metamorfoses, as de Ovidio, e as outras, as que transforman os sapos en príncipes. M de Merlín, o do Premio, (pola obra A expedición do Pacífico), e o outro, o Mago, que tiña amizades con dona Xenebra e con Basilisa, a princesa sapiño e que non gustaba moito de Artures e de Lanzarotes, ou si. M de Madrasta e outros contos real marabillosos deconstruídos. M de Meses e de tempo. M de Mar, o de Toba, e os outros, os soñados, sucados na goleta Resolution polas ondas da liberdade. M de Morrer, de noxo, e de Morte Morrida, esa arañeira que nos esquece, o único irreversible. M de Mangas, as do corte, “para non volver cruzar o foxo dos cocrodilos ata que nos medre, -con M-, a Melena”, tamén con M, e as outras, as Mangas que cobren a nosa pel de Mel, cando todo é adolescencia e Medo. M de Medrar “para deixar de ter furados na alma, furados por onde escapan os días alegres de verán e tamén M de Medrar “para ter furados polos que entran as cousas de fóra”. M de Medo. M de Man. De Man que toca, que apalpa, que apreixa, que amarfaña, que aloumiña, que Modela, que Moldea, que Mata. M coma a letra m que ten tres pés longos coma os pés da formiga coxa, pés andareiros polos solitarios camiños chousados dos cantís da costa da Morte con M. M de Magnolia, de Metáfora, de Misto, de Maiúscula, de Maiúsculo. M de Muro, de Memoria, de Mapa, de Materia priMa, de Maxia, de Mito, de Merendas e Magostos e das últimas coMeMerendas nas tardes de outono. M de Mudanza, de Mamífera, de Murmurio. M de Manchea ou presa de terra (Unha presa de terra, premio por entregas de La Voz de Galicia, e a outra, a da terra que nos redime e nos reinventa). M de Matrimonio. M de Matriarcado. M de Maio, o Mes que Des-Mente a primavera. M de Mel, de Morfoloxía, de Mundo, de Múltiple. M de Mutuo como recíproco.


N de Nada. De Ninguén. De Ningures. De Nunca. De Non e doutros adverbios absurdos para un Catálogo de velenos. N de Nunca máis, madia. n de Nogard e de Norte.


O de Oblicuo. O de Obriga. O de Ozone para respirar de Ondas, Ondaxes e Ondadas para navegar polos Océano de tinta.


P de Patria, a da lingua, que fixo súa con borranchos de luz que son Palabras de Pan. P de Patria, ese estro literario que é Fisterra, a Matria: o Ézaro, As Lobeiras, Toba, a interminable estepa de Rus do Medio, Eiroas, Gumil, Rego Loureiro…P de Palabras arreboladas dende o alto das esparxas. P de Perseo, o heroe que para liberar a súa amada Danae, cortou a cabeza da medusa antes de que Zeus, disfrazado de P de Poeira de Ouro, rachase todos os Pactos, os do corpo e os outros.


Q de Que? Q de Quen? Q de Quo? Q de Quitina e de Queratina, escamas coas que se constrúen escudos, esas máscaras.

R de Rosas e Refachos. R de Respiración. R de Resolution, a goleta do amor Romántico con R. R de Rock and Roll, O da "Caravana" de Ángel Álvarez a finais dos 60; e o Poch, o músico de A banda sen futuro.


S de Seda, a das debandoras de Seda, de “dedos coma vermes e coxas virxes dos trece anos”. S de Sangue, o primeiro, o sangue desa Carapuchiña virxe que foi comesta de amor por un lobo namorado.


T de Teorías, a do Caos, por exemplo, un texto sobre as traizóns que recibiu o premio Xerais en 2001. T de Tempo, o xeolóxico, os millons de anos que tarda en se formar un petón de granito, e T de Tempo ontolóxico, ese que se nos esfarela nos dedos.


U de Ubre, a nosa, a dos mamíferos que nos alimentamos de leite, pero tamén de soños. U de Uvas e acios. U de Ubicuo e Ubicuidade. U de Usar. U de Utopía e Utopías, o reino da palabra, por exemplo.


V de Vaca, a de Fisterra coa chave de alcatrán. V de Vampiros, dese primeiro relato que escribiu, Agardando polos morcegos, e que nos confirma que nas nosas mans vive a maxia.


X de Xermolo e Xermolar. X de Xacios, trasnos e outros seres míticos. X de Xacer e de Xenreira. XXX do Prohibido e do Maldito.


Y de Ying e de Yang, os opostos pero tamén os complementarios, coma no amor.


E Z de Zodíaco e outras constelacións, a da xovenca, por exemplo.

narrar a historia, mesa redonda

MULLERES CON VOZ DE SEU

O club de lectura Gálix Tendendo Redes continúa a súa andaina coa súa cita mensual. Este mes estará dedicado á narrativa con voz feminina e abordarase á lectura da obra:

A expedición do Pacífico de Marilar Aleixandre.



A cita ten lugar no Consello da Cultura Galega de 17.00 a 19.00 horas.



O día 3 de XUÑO realizarase unha posta en común arredor da citada obra, así como unha introdución a esta temática dentro das literaturas ibéricas.

O día 16 de XUÑO contaremos coa presenza da autora que nos contará polo miúdo os detalles do proceso de creación.